Czym jest CFD

Kontrakt na różnice kursowe (CFD) to umowa handlowa dotycząca finansowych instrumentów pochodnych, w której różnica w rozliczeniu między ceną otwarcia i zamknięcia transakcji jest rozliczana w gotówce. Kontrakty CFD nie obejmują dostawy przedmiotów materialnych lub papierów wartościowych. Kontrakty na różnice kursowe są wyrafinowaną praktyką handlową wykorzystywaną przez doświadczonych traderów, która nie jest dozwolona w Stanach Zjednoczonych.

Kontrakty CFD umożliwiają inwestorom spekulowanie na ruchach cen akcji i instrumentów pochodnych. Inwestycje finansowe utworzone z aktywów bazowych są znane jako instrumenty pochodne. Kontrakty CFD są zasadniczo wykorzystywane przez inwestorów do obstawiania zakładów cenowych na to, czy cena aktywów bazowych lub papierów wartościowych wzrośnie, czy spadnie. Inwestorzy CFD mogą spekulować na wzrost lub spadek ceny. Inwestorzy, którzy przewidują ruch cenowy w górę, kupują CFD, podczas gdy ci, którzy przewidują negatywny ruch cenowy, sprzedają otwartą pozycję. Jeśli cena aktywa wzrośnie, nabywca kontraktu CFD zaoferuje swoją pozycję na sprzedaż. Różnica netto między cenami kupna i sprzedaży jest sumowana.

Konto maklerskie inwestora rozlicza różnicę netto, która reprezentuje zysk lub stratę z transakcji. Jeśli inwestor uważa, że cena papierów wartościowych spadnie, może ustanowić pozycję sprzedaży. Aby zamknąć pozycję, musi kupić transakcję równoważącą. Ponownie, różnica netto między zyskiem a stratą jest rozliczana w gotówce za pośrednictwem ich rachunku.

Wiele aktywów i papierów wartościowych, w tym fundusze giełdowe, można wymieniać za pomocą kontraktów na różnice kursowe. Produkty te będą również wykorzystywane przez traderów do obstawiania ruchów cen na rynkach kryptowalut. Kontrakty futures to standaryzowane umowy lub kontrakty, które wymagają od kupującego lub sprzedającego nabycia lub sprzedaży określonego składnika aktywów po z góry określonej cenie z przyszłą datą wygaśnięcia. Chociaż kontrakty CFD umożliwiają inwestorom handel wahaniami cen kontraktów futures, same w sobie nie są kontraktami futures. Kontrakty CFD nie mają ustalonych dat wygaśnięcia i cen, ale zamiast tego handlują jak konwencjonalne papiery wartościowe z cenami kupna i sprzedaży.

Kontrakty CFD są przedmiotem obrotu pozagiełdowego (OTC) za pośrednictwem sieci brokerów, którzy zarządzają popytem i podażą na rynku kontraktów CFD i odpowiednio ustalają ceny. Innymi słowy, kontrakty CFD nie są przedmiotem obrotu na głównych giełdach, takich jak Nowojorska Giełda Papierów Wartościowych (NYSE). Kontrakt CFD jest zbywalną umową pomiędzy klientem a brokerem, w której wymieniana jest różnica pomiędzy pierwotną ceną transakcji a jej wartością, gdy transakcja jest odwracana lub odwracana.

Kontrakty CFD zapewniają inwestorom wszystkie korzyści i niebezpieczeństwa związane z posiadaniem papieru wartościowego bez konieczności faktycznego posiadania go lub fizycznego posiadania aktywów. Kontrakty CFD są przedmiotem obrotu z depozytem zabezpieczającym, co oznacza, że broker zezwala inwestorom na pożyczanie pieniędzy w celu zwiększenia dźwigni finansowej lub wielkości pozycji w celu zwiększenia zysków. Przed zezwoleniem na tego rodzaju transakcje, brokerzy będą wymagać od inwestorów utrzymania określonego salda rachunku.

Transakcje CFD z depozytem zabezpieczającym są często bardziej lewarowane niż zwykłe transakcje. Standardowa dźwignia finansowa na rynku CFD może wahać się od 2% wymogu depozytu zabezpieczającego do 20% wymogu depozytu zabezpieczającego. Niższe wymagania dotyczące depozytu zabezpieczającego oznaczają niższe nakłady pieniężne i wyższe potencjalne zyski dla inwestora.