Czym jest luzowanie ilościowe?

Kiedy bank centralny decyduje się na zastosowanie luzowania ilościowego, skupuje ogromne ilości aktywów finansowych, takich jak obligacje rządowe i korporacyjne, a także akcje. Ta pozornie nieistotna decyzja ma daleko idące konsekwencje: Gdy ilość pieniądza w obiegu w gospodarce rośnie, długoterminowe stopy procentowe spadają. Obniża to koszty zaciągania pożyczek, co skutkuje zwiększonym wzrostem gospodarczym. Bank centralny dąży do obniżenia długoterminowych rynkowych stóp procentowych poprzez zakup długoterminowych papierów wartościowych. Porównaj to z jednym z najważniejszych narzędzi banków centralnych: polityką stóp procentowych, która ma na celu obniżenie krótkoterminowych rynkowych stóp procentowych. Rezerwa Federalna stara się wpływać na krótkoterminowe stopy procentowe, które banki pobierają od siebie nawzajem za pożyczki overnight, gdy modyfikuje docelową stopę funduszy federalnych. Przez dziesięciolecia Rezerwa Federalna wykorzystywała politykę stóp procentowych, aby utrzymać przepływ kredytów i gospodarkę USA na właściwym torze.

Dalsze obniżanie stóp procentowych w celu przyciągnięcia kredytów stało się niemożliwe, gdy stopa funduszy federalnych została obniżona do zera podczas Wielkiej Recesji. Aby zapobiec zamrożeniu gospodarki, Fed zastosował luzowanie ilościowe i zaczął kupować papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) i obligacje skarbowe.

Przykład działania QE:

-        FED kupuje aktywa

-        Nowe pieniądze wpływają do gospodarki

-         Płynność w systemie finansowym wzrasta

-        Stopy procentowe spadają jeszcze bardziej

-        Inwestorzy zmieniają swoje inwestycje

-       Zaufanie do gospodarki wzrasta

Chociaż z jednej strony QE jest dobre dla gospodarki, ma również pewne negatywne strony. Luzowanie ilościowe może powodować inflację. Jednym z przykładów może być QE podczas pandemii Covid, które wsparło firmy i gospodarki, jednak miało swoją cenę - jedną z największych inflacji na całym świecie. Drugim negatywnym efektem jest możliwość tworzenia baniek aktywów. Dzięki QE firmy były w stanie generować większe zyski, rozwijać się itp., co spowodowało wzrost na giełdzie. Zwykle używa się metafory, że jest to rosnąca bańka, która pęknie. Takie same przypadki miały miejsce na przykład w przypadku Bitcoina, rynku nieruchomości itp. Możemy więc również powiedzieć, że QE może powodować nierówności dochodowe. Z jednej strony pomogło to firmom zarobić więcej, z drugiej ceny mieszkań poszły w górę, co jest dobre dla właścicieli, ale złe dla najemców lub tych, którzy są zainteresowani zakupem jakiejś nieruchomości.

Dolna linia jest taka, że QE jest skuteczne i pomogło gospodarkom przetrwać kryzys, jednak ma swoją cenę. Jeśli nie zostanie zatrzymane we właściwym czasie, może mieć odwrotny skutek i spowodować inflację i bańki aktywów.