Czym są wojny kryptowalutowe
Krypto dla zaawansowanych
Other articles
Crypto Wars to nieoficjalny termin określający próby podejmowane przez Stany Zjednoczone i rządy państw sprzymierzonych w celu ograniczenia publicznego i zagranicznego dostępu do silnej kryptografii, aby uniknąć dekodowania przez krajowe agencje wywiadowcze.
Cel tych działań jest jasny: nikt ani żaden naród nie może polegać na metodach szyfrowania, które są nie do złamania przez krajowe agencje szpiegowskie. W rezultacie nikt nie byłby bezpieczny przed szpiegowaniem przez agencje takie jak NSA, CIA czy FBI. Stan ten wynika z trudnego okresu w historii, zimnej wojny. Z jednej strony blok zachodni dążył do zabezpieczenia swojej komunikacji i uniemożliwienia blokowi wschodniemu uzyskania solidnej technologii szyfrowania. Z drugiej strony, oni chcieli zrobić to samo. Oba obozy starały się szpiegować siebie nawzajem w tym samym czasie, szukając metod złamania swoich systemów.
Podczas pierwszej wojny kryptograficznej, w latach 90-tych, obrońcy prywatności i eksperci ds. bezpieczeństwa walczyli przeciwko szerokim amerykańskim kontrolom eksportu kryptografii i celowemu osłabianiu szyfrowania. Wynik tego konfliktu jest przede wszystkim odpowiedzialny za rosnące wykorzystanie i dostępność technik szyfrowania, a także globalną ekspansję handlu elektronicznego. Steven Levy, były główny korespondent technologiczny Newsweeka, który dosłownie napisał książkę o pierwszej wojnie kryptograficznej w 2001 roku, podsumował wynik w pięciu słowach: "publiczna kryptowaluta była naszym przyjacielem", sugerując, że stanowisko rządu USA zmieniło się z postrzegania kryptografii wyłącznie jako zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego.
Wraz z rewelacjami Snowdena w 2013 roku, świat został pochłonięty przez drugą wojnę kryptowalutową, która trwa do dziś. Obecnym tematem sporów jest to, czy agencje rządowe powinny mieć nieograniczony dostęp do danych komunikacyjnych i możliwość odblokowania osobistych urządzeń elektronicznych.
Do pewnego rodzaju wojny kryptograficznej możemy zaliczyć wysiłki rządów zmierzające do odszyfrowania aplikacji takich jak WhatsApp i Telegram, aby mogły uzyskać dostęp do rozmów. Na przykład WhatsApp ma szyfrowanie end-to-end, co oznacza, że żadna osoba trzecia (nawet rząd) nie może go odczytać ani uzyskać do niego dostępu.
